Verkrampingen, pijn en ongemak in nek en rug, kunnen een grote rol spelen bij gezondheids- èn gedragsproblemen. Aanwijzingen voor spanning in de nek zijn er legio. Om te beginnen het gedrag van de hond bij het om- en afdoen, aan- en uitdoen van halsband en tuigje. Bijvoorbeeld, wordt het dier licht nerveus, timide of probeert te ontwijken of verstart? Lijkt niet graag mee te gaan wandelen, loopt schoorvoetend? Of –tegenovergesteld – raakt helemaal hoteldebotel aan de lijn? Bijt veel in de lijn? Heeft een hekel aan dingen over het hoofd aantrekken of bijv. afdrogen met een handdoek? Maar ook observatie en exploratie van hoofd, nek en rug kan aan het licht brengen dat er een ongelijke bespiering van schedel en nek is, ongelijke oren en/of een (licht) scheefgedragen hoofd.
Schade aan de nek kan al in de vroegste jeugd ontstaan, bijv. wanneer een puppy aan z’n halsband wordt meegetrokken. Ook voor oudere honden geldt: op elk moment dat er hard aan de riem/halsband wordt getrokken of gecorrigeerd, kan er (micro)letsel aan de nek ontstaan. Daarom is het verminderen van druk op en/of rond de nek van groot belang om gezondheids- en gedrags problemen op te lossen. Dan heeft een goed passend borsttuig de voorkeur.

Spanning in de nek (en rug) heeft ook z’n weerslag op het bewegingspatroon van de hond. Honden met verkrampte nek en rug zijn vaak ook stijver in schouders en/of achterpoten. De beweging is wat kort en geeft een houterige of stoterige indruk. Een hoge spanning in de nek kan zelfs een normale beweging van de voorpoten belemmeren waardoor de hond lijkt te trippelen. In het behendigheidsparcours valt op dat deze honden vaak (vaker) hindernissen omstoten.

Een hoge spiertonus in nek en rug kan bovendien leiden tot een hoge kophouding wat nogal eens samen gaat met een hoog gedragen staart. Honden met zo’n ‘opgerichte’ lichaamshouding vinden het meestal moeilijk zich te ontspannen. Je kent ze wel, ze staan al op hun poten bij het minste geringste geluidje of beweging. Ze zijn constant alert en slapen bij wijze van spreken met één oog open.

Nogal wat mensen hebben last van hun (onder)rug. Zo ook honden. Soms is een hondenrug zo verstrakt dat de minste of geringste aanraking al een soort spasme (een trekking/trillinkje door de spieren) laat zien. Wanneer er zoveel spanning in de rugspieren zit, blokkeert dat een normale doorbloeding van de huid, waardoor de vacht er dof en doods gaat uitzien, al dan niet met roosschilfers. Ook komt het voor dat op plekken waar zeer veel spanning is, de haren gaan krullen, golven of omhoog staan. Raakt een hond gealarmeerd, dan spant de huid op de rug zich, waardoor de haren overeind gaan staan, het zogenaamde borstelen. Er zijn honden die zoveel spanning in hun lijf meedragen dat ze als het ware in voortdurende lichamelijke staat van paraatheid zijn. Het ‘borstelen’ is voor hen een gewoonte geworden.

Honden met een verhoogde tensie in nek en rug reageren vaker dan andere honden reactief op aanrakingen of op het hanteren van de halsband of het tuig. Bovendien kunnen ze moeilijker te trainen zijn, omdat ze begrenzing via een halsband, borsttuigje of ander trainingsequipement op/aan hun lijf niet kunnen verdragen.

Tellington TTouch van kop tot staart

Hieronder een paar TTouch suggesties. Hoe de TTouches uit te voeren is na te lezen in de boeken van Linda Tellington-Jones, waaronder Teambuilding met je hond.

  • Oorwerk
  • Haarglijden
  • Connected TTouches langs de hele wervelkolom
  • Turtle TTouch op nek, schouders en heupen
  • Zachte rustige Jelly Fish Jiggle
  • Sensibel uitgevoerd staartwerk
  • Lick of the Cow’s Tongue
  • Belly Lifts
  • Tellington grondwerkoefeningen (korte sessies, langzaam en aandachtig uitgevoerd)

Monique Staring

P.S. Meer leren over het herkennen van spanningspatronen en de relatie naar gedragingen bij de hond? Volg op 26 & 27 november a.s. het seminar van Tellington TTouch Instructor Sarah Fisher.
Bronnen
Unlock your Dog’s potential, Sarah Fisher
Tension patterns in horse, dog, cat, Artikelen serie in TTEAM Connections , Sarah Fisher
Know your horse inside out, Sarah Fisher